Konfederacja Szwajcarska jest jednym z najmniejszych krajów Europy. Jej powierzchnia wynosi 41 287 km2. Mniejsze są tylko Belgia, Holandia i Albania oraz miniaturowe państewka, jak Andora i San Marino. Około 3/5 powierzchni kraju zajmują Alpy. Szwajcaria graniczy z Niemcami, Włochami, Francją, Austrią i Księstwem Liechtenstein, stanowiąc jeden z najważniejszych węzłów komunikacyjnych Europy. Centralne położenie i krajobraz kształtowały jej historię, odrębność ustrojową i obyczajową.
KRAJOBRAZ. KLIMAT
Decydującym akcentem krajobrazu szwajcarskiego są Alpy, ale łagodne wzgórza Jury i gęsto zaludniona Wyżyna Środkowa charakteryzują się równie urozmaiconą rzeźbą terenu.
JURA. Wzdłuż granicy z Francją i Niemcami ciągną się niewysokie wzgórza (najwyższe wzniesienie Mont Tendre 1680 m). Od strony Francji Jura obniża się schodkowato ku dolinie Saony. Południowe zbocza załamują się nad Wyżyną Szwajcarską tworząc przeszło 1000-metrowy wał z widokiem na odległe szczyty Wyżyny Berneńskiej i Mont Blanc. Krajobraz jurajski o pięknych wapiennych wąwozach, górach pokrytych lasem świerkowo-jodłowym, przechodzi na południe od Schwarzwaldu w płaskowzgórza przecięte stromymi urwiskami.
WYŻYNA. Bardzo gęsto zaludniona, poprzecinana siecią rzek i jezior (największe — Genewskie 581 km2 powierzchni, Badeńskie i Neuchatel). Rzeźba typu fałdowego.
Zarówno w Jurze jak i na Wyżynie panuje klimat oceaniczny. Ostrzejsze podmuchy kontynentalne powodują charakterystyczną zmienność pogody.
ALPY. Należą tektonicznie i morfologicznie do Alp Zachodnich. W granicach Szwajcarii znajduje się również część Alp Wschodnich (Alpy Retyckie). Dzisiejsza rzeźba Alp jest dziełem erozji rzecznej i lodowcowej, która wytworzyła ostre formy szczytów, liczne jeziora i szerokie doliny. Najszersza bruzda dolinna odwadniana przez rzeki Rodan, Ren i Urseren dzieli Alpy Szwajcarskie na część południową i północną. Ta ostatnia jest ograniczona na zachodzie południkowym odcinkiem Rodanu, a na wschodzie południkowym odcinkiem Renu.
Rzeźbę alpejską cechuje duża ilość jezior wypełniających zagłębienia w miejscach powstawania lodowców.
Klimat Alp, umiarkowany na zachodzie i północy, przechodzi na południu w ciepły śródziemnomorski typ klimatu, o porze deszczowej jesiennej i wiosennej. Na wschodzie wzmagają się natomiast cechy kontynentalne (gorące lato, ostra zima). Urozmaiceniem jest fen (Fohn), szwajcarski „halny” — ciepły, suchy wiatr, który wczesną wiosną powoduje topnienie śniegu, wywołuje lawiny i przyspiesza wegetację, ale też jest powodem zaburzeń sercowych i psychicznych u mieszkańców Alp.
Alpy Szwajcarskie poprzedzielane poprzecznymi dolinami tworzą szereg masywów, z których każdy ma swój specyficzny charakter. W skład części północnej Alp wchodzą następujące masywy (z zachodu na wschód).
